Datum en aanvang
Gehouden op 2 maart 2006
Decennia lang is de verstedelijking in Twente bepaald door de honger naar hectares bouwgrond voor woningbouw en bedrijfshuisvesting. Iedere zichzelf respecterende gemeente produceert met de regelmaat van de klok een nota waarin de toekomstige hectarehonger is vooruit berekend. De omvang van die honger wordt aangewakkerd door onvoorwaardelijke afhankelijkheid van groei en de voortdurende ‘burgemeesterconcurrentie’. Concentratiebeleid, bundelinggedachten en de zogeheten compactestadfilosofie. Het lijken de schaamlapjes van het beleid.
Verstedelijking is onderwerp van beleid. Beleidsmakers verwachten dat de stedelijke ruimteconsumptie in de komende 40 jaar reusachtig zal zijn en de ‘Nieuwe Kaart van Twente’ laat dan ook een olievlek van nieuwe bebouwing zien. Maar voor wie bouwen we eigenlijk? Is het uit luxe of uit noodzaak? Is de werkelijke dynamiek een andere dan gedacht? Als verstedelijking wordt gevoed door een obsessieve groeigedachte, heeft het beleid dan gefaald? Zijn er alternatieve ontwerpstrategieën (of blijft het steken bij de ‘verpaarding’van ons buitengebied).