Tati's eerste kleurenfilm, waarmee hij de Oscar voor Beste niet-Engelstalige film wint, gaat over de steriliteit van het moderne leven.
Gérard woont met zijn ouders in een van alle gemakken voorziene villa. Hoewel: de fontein vertoont kuren en de garagedeur heeft een eigen willetje. Dan komt Gérards oom Hulot op bezoek, die het huishouden op stelten zet door zijn onhandigheid met apparaten en mensen: slapstick is het gevolg.
Mon Oncle wordt ingeleid door Theo Franken, interieurarchitect bij IAA Architecten. Mon Oncle speelt zich af in twee werelden. De gemoedelijke wijk waar Oom Hulot een bovenwoning heeft en waar het leven ongedwongen is . En het moderne huis van zijn kleine neefje waar het strak en wit is en alles een speciale functie heeft. Franken licht toe wat Tati hier volgens hem mee heeft bedoeld én dat we niet bang hoeven te zijn voor de architectuur op zich, maar vooral voor wat we er zelf mee doen.
Tati’s magnum opus, waarvoor hij een volledige filmstad liet bouwen: Tativille.
Monsieur Hulot raakt verstrikt in een kil en geestdodend Parijs vol staal- en glasarchitectuur. Voor de opnamen liet Tati in de buurt van Parijs een studio bouwen, ‘Tativille’. Om het afstandelijke karakter van de moderne stad te vangen, koos de regisseur voor het breedbeeld 70mm-formaat. Hij filmde voornamelijk totaalshots, waarin de personages lijken te verdrinken.
De bescheiden rol van Monsieur Hulot en de ambities van Tati (‘Ik pleit voor het individu in een wereld die meer en meer ontmenselijkt’) vielen bij publiek en kritiek niet in goede aarde. Nu wordt de film algemeen erkend als Tati’s meesterwerk.
Bij Playtime gaat Marko Matic, architect bij IAA Architecten, in op de ontwikkelingen binnen de architectuur in de 20e eeuw. Het internationale platform CIAM, waar Le Corbusier een grote invloed had, drukte hun stempel op de internationale visie op architectuur: het ideaal was een grote, geplande stad, waarbij wonen, werken en recreatie van elkaar gescheiden waren. Matic licht toe hoe Tati via Playtime reageert op die visie en wat de tendensen tegenwoordig zijn.
Kaarten voor de films zijn te koop via www.concordia.nl.