STADSGEDICHT JULI 2013 TER GELEGENHEID VAN HET AFSCHEID VAN HANNAH DE VRIES-KOCKMANN OP 27 JUNI 2013.
De enige echte.
De meest ondernemende.
Het begon als een besloten kolonie,
gegoten in architectonisch beton, met carillon,
waar staf en studenten, naar Engels model,
in een weldaad van prachtig parkachtig kunstzinnig groen,
samen wonend, werkend en winkelend,
het wetenschappelijk fantastisch zouden gaan doen.
Toen kwam de Twentse lente.
‘Kritiese’ studenten, enfants de la patrie, bestormden de Bastille,
tijd voor democratie.
En dankzij wetenschapswinkels − high tech for sale met a human touch –
en daarna veel driftige bedrijvigheid
werd de hogeschool
een ondernemende universiteit.
Maar een kop vol kennis alleen verkokert het denken.
Zonder verbeelding zal het Torentje van Drienerlo zinken.
Zonder Batavierenrace blijft het hart niet bonken.
Zonder Rietvelds carillon zal het sentiment niet klinken.
Zonder een Broodje Cultuur smaakt de UT
als vette worst uit de muur.
De campus.
Een Vrijhof voor nieuwsgierige studenten, die,
met hun linker- en rechterhersenhelft talenten ventend,
een weldaad van prachtig parkachtig kunstzinnig groen,
samen wonend, werkend en winkelend,
het als mens heel aardig doen.
©Regine Hilhorst 2013